Van Vancouver tot Osoyoos...

Ladies and gentlemen, we've got him. Sinds maandagochtend zijn we de trotse eigenaren van onze mobilehome. Het is even wennen als we de parkeerplaats afrijden, want hij is toch groter dan je denkt.....Maar al snel hebben we de eerste kilometers op de teller. We rijden weg uit Vancouver richting Hope, onze eindbestemming voor vandaag. Eerst nog een stukje door wat industriegebied en dan worden langzaamaan de wegen rustiger en de stadse bebouwing maakt plaats voor groen en natuur. Het is typisch te zien hoe snel het contrast er is. Van stadsdrukte naar wegen omringd door bossen en bergen waar je bijna alleen op rijdt. Wat overigens heel fijn is als je net zo'n enorme camper onder je kont hebt. (En na twee dagen rijden kunnen we sowieso wel al zeggen dat ze hier rustig en kalm rijden.) We rijden dus naar Hope maar maken eerst een stop om de boodschappen te gaan doen. Canada staat bekend om zijn superstores waar alles te koop is. Dus simpel boodschappen doen werd ineens een hele beleving. En dan wordt gezegd dat het levensonderhoud vergelijkbaar is met bij ons in NL, nou zeker niet (dat was misschien eens) het is echt een flink stuk duurder. Net als drank (maar dat wisten we wel al). Zo moesten we voor 2 flessen wijn en 12 blikjes bier 40 euro neertellen. Maar ze smaken er niet minder om. Na de boodschappen rijdsn we door naar Hope waar we eind vd middag aankomen.
Hope is een klein stadje dat op de kaart is gezet door de Rambo films die hier zijn opgenomen. Bij het visitorcentre informeren we naar een mooie camping en een half uurtje later zitten we prachtig omgeven door bomen aan onze picknicktafel met het inmiddels koude biertje. We maken nog een rondje door het stadje en daarna stoken we een kampvuur op. Als dan even later ons stukje vlees boven het vuur ligt te grillen is het plaatje zoals we het ons voorgesteld hadden compleet!

Dinsdagochtend besluiten we niet op de camping te ontbijten maar te rijden naar een meer een eindje verderop en daar aan het water te gaan ontbijten. We kunnen niet met de camper tot aan het meer rijden en daarom lopen we even later met eentas vol ontbijtspullen, kopjes, borden en een fluitketel met kokend water door een ostraatje. Dit soort plekken zijn op campeerders en vakantiegangers ingericht want overal staan picknicktafels. Het uitzicht is prachtig!! Een prachtig meer met bergen op de achtergrond en de zon die al heerlijk warm is.Een uniek plekje voor een ontbijt. We hopen dat er nog vele van deze mogen volgen.
Vandaag rijden we zo,n 300 km. We bezoeken eerst de Othello tunnels bij Hope (oude treintunnels door een mooi natuurgebied) vervolgens Manning Provincial Park en zijn smaragdgroen meer Lightning Lake ( waar we twee keer voor op en neer gereden zijn omdat we het niet vonden). Als we de Okanagan Valley inrijden zien we meteen dat de natuur heel anders wordt. Geen bossen maar glooiende bergen, minder groen meer woestijnachtig. Anders, maar niet minder mooi. Onderweg stoppen we o.a. nog bij een meertje om effe pootje te baden en bij een wildview-point. Nou we hebben heel wild gekeken, maar geen wild gezien :-)
Aan het eind vd middag komen we aan in Osoyoos, een indianenstadje wat slecht 3 km van de Amerikaanse grens ligt. Tis dat het een enorm gedoe is anders waren we daar ook wel even de grens over gegaan. We nemen een camping aan het meer die weer een heel andere uitstraling heeft dan die van gisteren. Daar was alles door bos en bomen beschut; bij deze is de omgeving helemaal open en ligt aan de ene kant het meer en aan de andere kant enorme bergen. Anders dus, maar wel ook heel mooi een berg in je ' achtertuin'. Dus ook hier een prima plek om te overnachten.

Tot de volgende!!!